مفهوم سازگاري زناشويي جايگاه برجسته اي را در مطالعه ارتباطات خانوادگي و زناشويي به خود اختصاص داده است سازگاري زناشويي را ميتوان به شكل فرآيندي تعريف كرد كه با پيآمدهاي چندي چون دشواري در درك تفاوتهاي جنسي، اضطراب شخصي و بين فردي،رضايتمندي زناشويي و ... هم آيند استزگازي زناشويي ضعيف اثر منفي بر كيفيت زندگي، تبعيت درماني كاركرد جنسي داردتعارضات زناشويي نيز به عنوان شاخصي در تقابل با سازگاري زناشويي با دامنه گسترده اي از مسائل چون افت سازگاري والدين با فرزندان افزایش احتمال طلاق بروز افسردگي در زوجین همراه است. از سوی دیگر شواهد فزاینده ایی وجود دارد که کیفیت ارتباطات بین فردی به خصوص ارتباطات خانوادگی میتواند بر سلامت اثر گذار باشدراي ارتقاء سازگاري زناشويي در زوجين رويكردهاي درماني متعددي طرح ريزي شده اند که از آن يان ميتوان به رويكرد زوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي اشاره كرد زوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي مداخله مؤثري است كه در طي آن زوجين مهارتهاي لازم براي تعديل رفتارشان را ميآموزندزوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي يكي از انواع زوج درمانيها است كه در قالب 6 جلسه درمان هفتگي و با رهبري يك زوج درمانگر انجام ميگيرد
پنج مرحله از زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخش
مرحله تعهد:این مرحله در جلسه اول اتفاق می افتد ودر طی آن درمانگر با زوجین ارتباط میگیرد با آنها همدلی میکند عوامل تهدید کننده را برای هر زوج و رابطه زناشویی شناسایی میکند و در نهایت برای آنها انتظارات مثبتی ترسیم میکند
مرحله ارزیابی:از جلسه اول تا سوم به طول می انجامد که در حین آن درک مشترکی از مشکلات موجود در رابطه برای تسهیل تغییر ایجاد میگردد و ارزیابی از آسیب پذیری ها مشکلات شخصی و امکان عملی بودن زوج درمانی انجام میشود
مرحله بازخورد گیری و مذاکره در مورد اهداف:در حین جلسه چهارم به شکل فعالانه ایی از ارزیابی بازخورد داده میشود و در مورد مدل های کار آمد بحث میشود و در نهایت اهداف مشترک زوجین شناسایی میشود
مرحله ارزشیابی امکان خود تغییری کوتاه مدت:در طی جلسه پنجم درمان صلاحیت های مورد نیاز برای خود تغییری ارزیابی میشود
مرحله حمایت از خود تغییری:در مرحله نهایی که در جلسه ششم طی میشود نتایج خود تغییری مورد ارزشیابی قرار میگیرد و تلاش هایی به منظور تعمیم و حفظ این نتایج انجام میشود
|
.png){kind=small}